Dzieje duszy Św. Teresa
od Dzieciątka Jezus (Teresa Martin)
Rękopisy autobiograficzne pisane przez
karmelitanki bose w XIX wieku były rzadkością.
Pomysł zrodził się podczas jednej z rekreacji,
zimą 1895 roku, gdy Teresa urzekła siostry
opowiadaniem swego dzieciństwa. W ciągu roku
powstał rękopis zwany manuskryptem "A", czyli
pierwsze VIII rozdziałów Dziejów duszy.
Teresa napisała go dla matki Agnieszki. Następny
rękopis tzw. manuskrypt "B" był właściwie listem
napisanym do siostry Marii i powstał we wrześniu
1896 roku (IX rozdział Dziejów duszy).
Kiedy matka Agnieszka po zakończeniu kadencji
poświęciła się lekturze zapisanego zeszytu,
doprowadziła do napisania jeszcze jednych zwierzeń
Teresy obejmujących życie w Karmelu - manuskrypt
"C" (X i XI rozdział Dziejów duszy).
Dzieje duszy to autobiograficzny opis,
utrzymany w serdecznym, rodzinnym tonie, pełnym
świeżości i spontaniczności, bezpośredniości
spostrzeżeń. Są to dzieje łaski, dzieje
miłosierdzia Bożego, dzieje miłującego serca,
miłości pełnej wykrzykników, wielokropków, po
części owoc francuskiego romantyzmu. Teresa staje
się świadkiem tego, co uczynił Bóg, w życiu tej,
która chciała być zabawką w rękach Jezusa.
Kiedy komisja diecezjalna poprosiła o pisma
Teresy, by zbadać je przed rozpoczęciem procesu
beatyfikacyjnego, przeorysza, matka Maria Gonzaga
skrzętnie zabrała się do korekty tekstu, by nadać
mu kształt odpowiadający ówczesnym kanonom
świętości. Wykreśliła niezbyt pochlebną opinię o
papieżu Leonie XIII, usunęła imiona świętych spoza
Karmelu (np. św. Franciszka), usunęła wszystkie
świadectwa "słabości" i niedoskonałości Teresy.
Wreszcie, wymazała wszelkie wyrazy sympatii Teresy
do swych rodzonych sióstr. A siebie uczyniła
jedyną adresatką zapisków. Również kapłan, który
udzielał imprimatur, dokonał wielu korekt.
W rok po śmierci wychodzi pierwsze wydanie
autobiografii w 2 000 egzemplarzy. Sześćdziesiąt
lat później (1956 r.) przekroczono magiczną liczbę
miliona egzemplarzy i po raz pierwszy opublikowano
krytyczne wydanie. W Polsce Dzieje duszy
pojawiły się po raz pierwszy za przyczyną
sióstr karmelitanek bosych z Przemyśla (1902 r.),
zaraz po angielskim tłumaczeniu.
Rękopis A - Przeznaczony dla matki Agnieszki od
Jezusa Rozdział
I - Wczesne dzieciństwo Rozdział
II - Buissonnets Rozdział
III - Nauka u Benedyktynek Rozdział
IV - W promieniach Eucharystii Rozdział
V - Owoce duchowej przemiany Rozdział
VI - Podróż do Rzymu Rozdział
VII - Początki życia zakonnego Rozdział
VIII - Na drogach miłości
Rękopis B - List do siostry Marii od
Najświętszego Serca Rozdział
IX - W sercu Kościoła...
Rękopis C - Adresowany do matki Marii od św.
Gonzagi Rozdział
X - Poprzez noc wiary Rozdział
XI - Nowe
przykazanie |