X Prof. dr hab. Jan Kanty Pytel: "Inaczej. Jeszcze raz o księdzu". Poznań 2010, Wydział Teologiczny UAM. - ss.95, [1]

Mała książeczka, niemal broszurka, która niesie w sobie ciężki niby ołów przekaz o nazwie "misja i obowiązek" , ale i równocześnie lekką jak płatek cynfolii misję , kiedy w słowach Proroka Izajasza słyszy się Boży głos:

"Wezwałem cię po imieniu,
Moim ty jesteś" (Iz 43,1)

Prezentowana publikacja to "synteza charakterystycznych znamion kapłańskiej osobowości" - napisał w słowie "Od autora" ks. Pytel, podkreślając równocześnie, iż powstała ona na zakończenie Roku Kapłańskiego:
"W książce wszystko jest prawdziwe. Prawdziwe są osoby, dialogi, narracje. Wszystko jednak zakrywają symboliczne imiona i bezimienne miejscowości."
Rzeczywiście są te imiona wielce symboliczne: Euzebiusz, Anastazy, Polikarp, Dezydery krążą wokół Rozdziału I: "Po co kazanie na wsi"; Rozdziałowi II ["Pomruki Goliata"] uważnie przypatrują się Księża: Stachys i Arystarch; nad III Rozdziałem ["Konfesjonał opleciony drutem"] pochylają Kapłani: Adalbert oraz Tercjusz. Rozdział IV: "Nieostrożny Samson" przede wszystkim oddaje głos Księdzu Ampliatowi. Rozdział V ["Światło dogmatów na mrocznym dukcie człowieka"] to wiodący temat dla Księdza Fidelisa wreszcie poprzez Rozdział VI ["Razem z Twoim sługą, naszym Papieżem i naszym Biskupem"] Ksiądz Adeotat niejako zamyka wszystkie wyżej wypunktowane tematy. Analogicznie do ostatnich Rozdziałów: VII ["Nie mam czasu"] oraz VIII: "W owych czasach byli na ziemi giganci".
Autor w swojej publikacji nie ucieka bynajmniej od spraw trudnych, wręcz bulwersujących, szczególnie w rozdziale IV, w którym opisywane zdarzenia są raczej nie do uniknięcia. Co nie znaczy wcale, iż poprzez - w intencji Kapłanów [nawet tych najbardziej pogubionych] - naszą gorącą modlitwę , ciż Kapłani będą już tak do końca "straceni" względnie przegrani.
Fakt, akcentuje Ksiądz Profesor, każdy kandydat do duchownego stanu musi być zdrowy i fizycznie, i psychicznie oraz zdatny do założenia rodziny. Gdyż rezygnacja z małżeństwa staje się ofiarą złożoną Kościołowi w celibacie, a ponadto stałą sposobnością do zmagania o czystość w sferze ducha i ciała. Z kolei my wierni mamy takich duszpasterzy, za jakich się modlimy, powiedział w jednej ze swych homilii Wikariusz z wielickiej Fary, Ksiądz Piotr Burtan, powtarzając słowa własnej Babci.
Poznański biblista zadedykował książkę śp. ks. Aleksemu Wietrzykowskiemu, cenionemu rektorowi Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Albowiem: "Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu istnieje od 1664 roku; wyszli z niego kapłani, wspaniali hierarchowie, wielu wybitnych uczonych, błogosławieni i męczennicy, budowniczowie licznych świątyń. Poznańska uczelnia to jakby ewangeliczne Miasto Boże zbudowane ze światła" - przypomina Autor.
Niniejsza książka nie jest za bardzo znana szerszemu ogółowi, choć zdaniem recenzentki, być nią powinna. Szczególnie dla wszystkich zatroskanych sprawami Kościoła, którzy pragną odnaleźć ten swój Kościół w kontekście historycznym, eklezjalnym, psychologicznym oraz duszpasterskim.


A.Birecka (dr germanistyki, poetka, UJ)